door René Tiggelman

Net als vorig jaar heeft uw verslaggever het Snelschaakkampioenschap van Souburg gewonnen op de eerste donderdag van het jaar. Deze keer waren er 9 deelnemers, ééntje minder dan vorig jaar. Verder waren er nog wat Souburgers aanwezig voor wie 5 minuten bedenktijd te weinig is, zij vermaakten zich prima met wat potjes in het gezapige rapidtempo.

Op papier was schrijver dezes natuurlijk wolkenkrabberhoog favoriet als titelverdediger en als deelnemer met de hoogste KNSB-rating. Maar ja, je moet het altijd nog maar doen en een minuscule kans op een daverende verrassing is er natuurlijk altijd. Ook Magnus Carlsen maakt wel eens een foutje…

Surprises waren er eigenlijk nauwelijks, daarvoor was het niveauverschil te groot. Tegen Roeland kon SD een stuk voorsprong geven (werd nog gewonnen), tegen Albert zelfs een volle dame (werd nog remise). Jeroen versmaadde eeuwig schaak en werd pardoes matgezet, Merijn was zo onder de indruk dat hij opgaf in een stelling waar niets aan de hand was en Bert was gewoon te traag en verloor op tijd.

Het zal de lezer opvallen dat SD soepel en met grote overmacht door het toernooi raasde. Toch was de voorsprong op Jos voor het ingaan van de laatste ronde slechts een half punt. Eerder in het toernooi had Jos Albert ook een dame voorsprong gegeven. Jos’ techniek was echter niet dusdanig dat hij er nog een resultaat mee wist te behalen.

Jos probeerde het nog wel in de slotronde, maar SD behield het overzicht, snoepte ergens een kwaliteit, offerde deze later weer terug waarna Jos geen andere mogelijkheid zag om aan een nederlaag te ontsnappen dan om maar schielijk eeuwig schaak te geven.

De andere deelnemers hadden allemaal zo hun ups en downs. Denk ik. Maar zo interessant is dat natuurlijk niet.