Op bord 1 speelde Henrik met de zwarte stukken tegen Erwin Kloosterman. Erwin is een d4 speler en hij staat bekend om zijn solide en positionele spel.Het lukte Erwin ook vrij eenvoudig om een solide stelling te creëren en het lukte Henrik vervolgens niet om deze witte stelling te kraken. Er ontstond een gesloten stelling met geen enkele zwakte voor wit en een zwarte stelling met een kreupele witveldige loper. Vervolgens ging Henrik een mogelijke zetherhaling uit de weg en stortte zijn kaartenhuis ook nog eens in. Erwin won simpel een kwaliteit en tikte het eindspel eenvoudig uit.

Op bord 2 speelde Carl met de witte stukken tegen Niels de Feijter (de broer van). De opening van Carl was een op zich normale gang van zaken in de ruilvariant van Carl-Kann. Wel kon Niels op zet 13 met b5xa4 een pion slaan die Carl eenvoudig kon terughalen door eerst met Ld3xa6 een pion te slaan. Vervolgens zou Carl zich dan gaan richten op pion a4. Carl meende echter dat het nog beter was eerst Tf1-b1 te spelen en zich vervolgens dan op a4 te richten. Dat bleek een tegenvallende inschatting en Carl bleef dus één pion achter. Carl zag de partij al de mist ingaan en probeerde via een loperoffer op h6 nog een valletje. De bedoeling was dan om ineens met de agressieve torens op c8 en g8 remise af te kunnen dwingen. Dat kon Niels echter nog net verhinderen waarna Carl kon opgeven.

Albert mocht met de zwarte stukken op bord 3 aantreden tegen de Goeseteamcaptain Hans Welten. Albert leek actief te staan, maar Hans stond als een huis en ook wel iets beter. Hans kon zijn voordeel uitbouwen doordat Albert teveel naar de partij van Henrik had gekeken. Albert lette te weinig op zijn verdediging en moest zijn meerdere erkennen. Een overtuigende overwinning van de Goese teamcaptain.

Willem maakte zijn debuut in Souburg B op bord 4 en onttrok zich aan de malaise van het team. David de Feijter (de broer van)was zijn tegenstander. David speelde de Leningradvariant van het Hollands tegen Willem. De variant leidt regelmatig tot scherp spel, maar in dit geval bleef het strategisch van aard. Willem opende op zet 14 de e-lijn en na het afruilen van de zware stukken over die lijn ontstond er een spannende dans van de lichte stukken met hun koningen. Beide spelers hadden op dat moment nog 7 pionnen. Op zet 28 verloor David door een beoordelingsfout een belangrijke pion waarna Willem de partij rustig naar zich toe wist te trekken. Prima pot!

Ondanks het prima potje van Willem kwamen we er tegen Goes B niet aan te pas. Het enige wat we voor elkaar hebben gekregen is  dat onze tegenstanders met een grote lach op hun gezicht naar huis toe konden.

Gedetailleerd:

Souburg B​​ 1729          ​​-​ Goes B​​​ 1803

Henrik Westerweele​1925​​ -​ Erwin Kloosterman​ 1893 ​​0-1

Carl Schoor​​ 1715        ​​-​ Niels de Feijter​​ 1783​​  0-1

Albert Vermue​​ 1652      ​​-​ Hans Welten​​ 1779​​       0-1 

Willem Brouwer​ 1622     ​​-​ David de Feijter​​ 1755​​  1-0

verslag door Henrik Westerweele