Door Jos van der Kaap
De strijd om de Beker van Souburg wordt steeds sterker. Zo voerde mijn weg naar de halve finale dit jaar langs maar liefst 2 FIDE-meesters. Nadat ik FM Ricardo niet omver kreeg maar geluk had met de loting, speelde ik in de kwartfinale tegen FM René een partij met veel tactische momenten en ook een ongewoon wisselend beloop, waarvan ik hier enkele fragmenten zal laten zien. Daarbij moet ik wel zwaar leunen op Stockfish (SF17) omdat eerlijk gezegd de partij voor mij veel te ingewikkeld was.
Nadat ik na de opening een licht voordeel had, verzon René een origineel plan door zijn paard op oorlogspad te sturen. Enigszins verrast reageerde ik niet goed, waarop René in de onderstaande stelling met het verrassende 19..,Pe3! remise door eeuwig schaak had kunnen afdwingen: 20.fxe3 Dxg3+ 21.Kf1 Dxh3+ 22.Kf2 Lh4+ 23.Pxh4 Dxh4+ 24.Kg2 Dg5+ 25.Kf2 Dg5+
Dit werd niet gespot, in elk geval niet door mij. Het kan natuurlijk zijn dat Renés ambitie verder strekte dan remise. Maar even later raakte ik toch het grootste deel van mijn voordeel kwijt doordat ik zelf de beste zet miste: voor mij duidelijk te moeilijk. In de onderstaande stelling had ik volgens SF17 mijn voordeel uit kunnen breiden met 23.Tab1!, omdat na 23...,Lxd4 24.Lxd4 cxd4 25. c5 blijkbaar mijn vrije c-pion sterker is dan de zwarte pluspion en centrum.
Waarschijnlijk was dit een voorteken dat deze partij mij duidelijk boven het hoofd zou gaan groeien qua complexiteit.
Ik zag het dus niet en René trok het initiatief naar zich toe. Maar even later kon ik de stelling toch weer gelijk trekken met de grappige zet 33. f4!: hoe zwart ook slaat op f3, wit wint een pion. René speelde het paard dus naar d3.
In de onderstaande stelling zat ik al aardig in tijdnood.
In plaats van Pb2 met 0.00 volgens de computer speelde René slim 35..,Pxf4!?, waarna mijn koning geheel open kwam te liggen. De computer is niet erg onder de indruk, en geeft wit een klein plusje, maar voor mij was het te moeilijk om de juiste zetten te vinden.
In de onderstaande stelling had René net 42..,f3?? gespeeld, waar 42.., e3 het evenwicht had bewaard. Blijkbaar had ik hier de partij hier weer naar mijn hand kunnen zetten met 43.De3! (SF17: +2.0). Het vooruitzicht om mijn d6 pion in te leveren sprak me niet erg aan, ik zag dat 43.Txe4 Dg6+ niet gaat en ik speelde 43.Tf2?? ( zie diagram). Hierna werd het sterke punt van Renés zet duidelijk met 43..,De6!
Oei, die gooide hij er wel erg a tempo uit, en er dreigt ineens Dxg4+ en e3!. Inmiddels sta ik verloren. Maar ik dacht nog een schwindelzet te zien met 44.Lh3?.
Ik dreig niet meteen een aftrekschaak met Txg7+ omdat zwart de toren met schaak terugslaat met eveneens Txg7+ en ik dan geen tijd heb om de dame weg te zetten...maar...
ik had wel gehoopt dat dit na 44.Lh3 e3 45. Txf3 (zie diagram)Txf3 46. Txg7+ wel zou werken. Dat klopt ook inderdaad, maar René had dit allemaal al gezien en weerlegde de hele zaak met het ontnuchterende 45..,e2! Ai!
De stelling is nu helemaal kapot en na 46.Te3 e1D+ 47.Txe1 Dxe1+ 48.Kh2 Tf2+ 49.Lg2 zocht René in onderstaande stelling naar de knock-out.
Ik zat al een tijdje tegen op increment spelen aan, maar René gebruikte nu ook het grootste deel van zijn bedenktijd bij het zoeken naar de beslissing. Achteraf met de computer erbij is het natuurlijk eenvoudig: na 49..,T2f5! had ik nog net genoeg tijd over gehad om in alle rust op te geven. René speelde echter 49..,De6, waarna ik met 50.Dd4 de partij nog wat kon rekken. Genoeg had het niet mogen zijn echter, als René in onderstaande stelling na 52.Txg7+ het verrassende 52..,Kh8! had gespeeld.
Na de partij zei René dat hij bang was geweest voor eeuwig schaak na 53.Txh7+ Kxh7 54.Le4+ Kg8 55.Ld5+, maar hier heeft zwart gewoon 55..,Tf7 en wit kan opgeven. Dat betekent dat wit na Kh8 53.Tg6+ Txd4 54 Txh6 moet spelen, met een totaal verloren eindspel. De stelling blijft na 52..,Dxg7 53.Dxd2 slecht voor wit, maar met nog wat rommelkansen.
Even later stond het zo
Inmiddels was het middernachtelijk uur ruimschoots gepasseerd, was de bedenktijd zo ongeveer beperkt tot de 30 seconden per zet die we erbij kregen en was het toeschouwersaantal uitgedund tot 2, toen René besloot tot 55..,Td8?? (SF17:Kf7! -2.0), waarna de kansen voor het laatst deze partij wisselden toen ik met nog een paar seconden op de klok met een klap mijn dame op d5 zette. Bizar genoeg is het meteen verloren, en na 56..,Dxd5 57.Lxd5+ Kf8 58.c5 Ke8 59.Le6 Kf8 60.c6 Txd6 61.c7
kan zwart niet voorkomen dat wit een dame haalt. Na 61..,Txe6 62.c8D+ bleek zwart ook geen vesting te hebben en kon ik na nog enkele zetten de felicitaties in ontvangst nemen. Een partij waarbij ik over geluk niet had te klagen en naar mijn mening René een meer verdiende winnaar zou zijn geweest.