Zaterdag 7 februari mocht het tweede aantreden tegen ZSC. Werden, zover ik me kan herinneren, de vorige uitwedstrijden tegen het combinatieteam steevast in Scherpenisse gespeeld, mochten we deze keer naar de gerenoveerde speelzaal van Zierikzee.

We speelden zowaar bijna met ons basisteam, alleen Jan verving Willem Coppoolse, maar dat hadden we natuurlijk ook stil kunnen houden.

Dan over de partijen, ik begin maar met mezelf, omdat ik als eerste de fout inging tegen Rick van de Breevaart, na 6 zetten gaf ik zomaar een pion weg, en ondanks dat mijn teamgenoten dachten dat ik een gambiet speelde, was het gewoon een blunder. Ik heb de pion overigens met enig creatief spel wel terug kunnen winnen, maar daarna bleef ik door een slechte pionnenstructuur achter de feiten aanlopen. Uiteindelijk kon ik toen ik in een toreneindspel 2 pionnen verloor opgeven.

Max speelde weer eens tegen Hans Aangeenbrug, en moest zich de hele partij beperken tot verdedigen, maar dat kon hij uiteindelijk niet meer tegen alle snode plannen van Hans volhouden en moest ook zijn koning omleggen.

Sipke speelde na eigen zeggen alles goed op één zet na, en dat was voldoende om voor Sjaak Spiegels de winnende voortzetting te vinden. Ondertussen had Martin de Bock gewonnen van Bart Hertog. In een partij waarin Martin een dame gewonnen had tegen een toren, loper en een vrijpion, vergiste Bart zich en gaf de vrijpion weg. 

Carl speelde tegen Sebastiaan Koedoot, die na een bijzondere verdediging tegen de afruilvariant van het Frans een stuk offerde waarvan het niet echt duidelijk was wat dat op zou leveren, en dat bleek ook, Carl maakte het resoluut af. Zo kwamen we een beetje terug in de wedstrijd.

Ondertussen was Corné in de tijdnoodfase een stuk weggegeven, maar hij wilde van geen opgeven weten, terwijl er toch redenen genoeg waren, uiteindelijk legde hij zich bij het onvermijdelijke neer. Toen was onze hoop gevestigd op Jean-Pierre gevestigd, JP's partij was voor de toeschouwers moeilijk in te schatten, het was duidelijk een partij met wisselende kansen. Aan het eind leek het erop dat Martin Krijger remise wou spelen, want hij infomeerde naar de stand van de wedstrijd, die op dat moment 4-2 was. De volgende zetten van Martin leidden echter tot een winst, JP ging mat of moest zijn dame geven. Dit betekende dus dat we de bietenbrug op konden.

Jan Coppoolse was als laatste bezig tegen onze clubgenoot Arend Bandsma, Jan kon het eindspel met ongelijke lopers, een toren en een vrijpion net niet in winst omzetten, zodat er uiteindelijk toch nog een remise genoteerd kon worden op het wedstrijdformulier.

Volgende ronde mogen we naar Axel, gezien de stand wordt het tijd om weer eens te winnen. Het lijkt er echter op dat in de hoofdklas ZSB er maar weinig teams zijn die na een overwinning in de heenronde ook in de tweede wedstrijd de winst kunnen pakken.

Gedetailleerd:

Albert Vermue