In de 8e ronde van de avondcompetitie speelden we de uitwedstrijd tegen het sterke Goes A. We besloten om de schaakervaring de doorslag te laten geven. De speler met de minste schaakervaring mocht op bord 1. Dus Ralph op 1, Vincent op 2, Henrik op 3 en Albert op 4. Zo hoopte we dat het een leerzame avond zou worden. Uiteindelijk bleek het een korte les te zijn, want om 22.30 uur waren alle partijen afgelopen.
Albert stond al heel snel verloren tegen het Goese schaaktalent Luuk Meulmeester. Er kwam een stelling op het bord die Albert een aantal maanden geleden ook al op het bord had gekregen. Toen deed hij wel de goede zet en dit keer niet. Het ging van kwaad tot erger en Albert kon nog voor zonsondergang opgeven. Zo zie je maar dat de schaakervaring niet altijd de doorslag geeft…
Ralph hield wat langer stand tegen FM Joey Grochal. Het begin van de partij leek mij wel okay, maar toen Ralph zijn Dame liet vangen door 2 paarden was de partij niet veel later afgelopen.
We stonden dus al snel 2 – 0 achter. Vincent had inmiddels een mooi fort gebouwd tegen Louis Nieuwenhuijse en ik was met wit ongewild terecht gekomen in een afruilvariant van het Frans met wat tempo’s meer tegen Renzo Landman.
Toevallig herinnerde ik mij nog de partij tegen Albert (ik had toen zwart) en mijn stelling toonde vele gelijkenissen met de partij die ik toen verloor binnen 20 zetten. Door wat passieve zetten van mijn tegenstander kon ik de les die ik toen van Albert had gehad nu in winnend voordeel omzetten door mijn stukken op de juiste velden te positioneren. Zodoende won ik op de 20e zet na Dh3!
Met een 2 – 1 achterstand hield het fort van Vincent nog steeds stand. Helaas werd de druk wel wat groter en moest Vincent na 2 tactische grapjes capituleren. Een terechte 3 – 1 nederlaag.
