In de zevende ronde van de derde klasse van de landelijke schaakcompetitie heeft het eerste team nipt gewonnen van Dordrecht 1. Daarmee nam het revanche op de kansloze nederlaag van vorig seizoen. Deze wedstrijd kon alle kanten op.
Jeroen was volgens mij als eerste klaar. Hij pakte de volle buit, maar dat was verre vanzelfsprekend. In een Siciliaan wisselde hij twee zetten om en dat kostte een pion en ook eigenlijk wel de stelling. Wit stond als een vorst (zie diagram).
Jeroen met wat commentaar. “We hebben het vast allemaal wel eens, een variant doorrekenen en dan met de tweede zet beginnen. In plaats van 1. Pxd4 Lxd4 gevolgd door 2. b5 speelde ik direct 1. … b5?! Na 2. … Pb3 was ik een hele pion armer.”
“Intussen was het een soort van Wolga in de nahand geworden. Met 1. Pd5 Kf8 had wit nog enig voordeel gekregen, maar met het gespeelde 2. Pa3?? zeker niet!“
2. … Dc5+ 3. Kf1 Txc3 4. bxc3 Dxa3 5. Tb7 Dxa4
Uiteindelijk bleef de onderstaande stelling over.
Wit had zijn dame van e2 naar b5 gespeeld. Na Dd1+ Kf2 De1 is het mat.
Dat was Jeroen zijn partij. Inmiddels hadden Hans en Robin een stuk geofferd. Robin?! Ja Robin. Hij stond vanuit een soort van ‘fantasy’ Franse opening niet echt fris en hij dacht, ik doe eens gek. En gek was het zeker. Incorrect ook, maar ook niet eenvoudig om te weerleggen. Zijn tegenstander bleef met de koning op het midden van het bord met een zooi stukken er omheen om de vorst te beschermen. In de analyse leek het er met diverse varianten op dat Robin her en der tevreden moest zijn met remise. Wellicht kon de witspeler er ook uitkomen, maar dat ontdekten we niet. Zijn tegenstander vergat echter een matje. Alles stond wel gedenkt, maar met een sluw schaakje was de dekking van het matveld opeens weg. 2-0
René aan bord 1 weerde zich kranig tegen de sterke Mark Timmermans. Even leek het nog ergens op, maar Mark bleek gewoonweg te sterk voor onze arme René. Een terechte zege van de Dordtenaren. 2-1
Ricardo had een wat rustige partij en deze werd remise. Met nog slechts 9 minuten op de klok kreeg hij toch een kansje op een zeer goede stelling. Hieronder deze kans.
Zwart had 21. … Pdb6 gespeeld.
22. Tcc2?
Dit was om b2 te dekken. Echter had Ricardo hier een veel betere zet dan deze torenzet. Nee, geen Tdc2. Na 22. Pa5 heeft zwart toch een probleem. Ricardo had de zet wel gezien, maar zag hiermee wat leeuwen en beren op de weg die er niet waren. 22. … c5 geeft 23. Pxb7 cxd4 24. Pxd8 dxe3 25. fxe3. Na het slaan van het paard op d8 volgt geniepig b3 en Tc2 waarna het paard verloren gaat. Ricardo had in zijn gedachten echter de loper nog op f6 staan. Vandaar dat Pa5 niet gespeeld werd. Er werd nog wel even doorgespeeld, maar de partij werd uiteindelijk remise. 2,5-1,5 voor ons.
Jos was de volgende met een vol punt. Wellicht dat ik wat partijen door elkaar heb gegooid met de chronologische volgorde van eindigen, maar ik was zelf nog aan het prutsen.
Jos had eigenlijk een vrij tamme stelling en ik zag geen voordeel voor hem. Uiteindelijk weet hij het wel zo voor elkaar te krijgen dat die dat prompt wel had. Zwart speelde het wellicht ook iets te passief en Jos profiteerde optimaal. Uiteindelijk kwam onderstaande stelling op het bord.
Jos’ laatste zet was Txh6. De zwarte koning kan geen kant meer op. Als het paard weggaat is Th8 mat. Als de toren op f8 weggaat dan volgt Txg6+ want de f-pion staat immers gepend. Jos zijn opponent vond het na deze zet ook wel mooi geweest. 3,5-1,5
Met nog drie partijen te gaan kon Roeland drie keer dezelfde stelling claimen. Louis ging namelijk niet verliezen en daarmee zouden we winnen. De partij van Roeland kende twee gezichten. Zijn tegenstander en hij hadden diverse keer de kans om een prettigere stelling op het bord te krijgen voor hunzelf. Beide spelers misten deze kansen en in een ongeveer gelijke stelling kon Roeland dus claimen. Geen beste partij, wel genoeg voor het team.
Niet veel later pakte Louis het beslissende halfje. In de slotstelling stond hij zelfs plus 1, maar remise was genoeg om de twee matchpunten in Souburg te houden.
Dat Hans nog verloor was natuurlijk wel jammer, maar gaf geen schade aan de matchpunten. Hans had lang een prima partij op de mat gelegd. Hij offerde een stuk en vlak voor de veertigste zet nog een. Met + 13,51 zou het wel gewonnen moeten zijn . Op de 42e zet ging het echter alsnog mis en gaf de engine geen +13,51 meer aan maar -1,351. Hans had een zet gemist en daarmee waren zijn kansen als sneeuw voor de zon verdwenen. Erg jammer. 4,5-3,5.
Souburg 1-Dordrecht 1 4,5-3,5
1. René Tiggelman (2177)-Mark Timmermans (2420) 0-1
2. Ricardo Klepke (2316)-Rik de Wilde (2135) remise
3. Robin Bosters (2120)-Jacques Hennekes (2048) 1-0
4. Hans Groffen (2083)-Freek Schouten (2081) 0-1
5. Louis Nieuwenhuijse (1991)-Cor Oliemans (1852) remise
6. Jos van der Kaap (2197)-Adri Timmermans (1895) 1-0
7. Jeroen Hekhuis (2110)-Ben Sitton (1912) 1-0
8. Roeland Alders (1951)-Piet Pluymert (1981) remise