Door Ricardo Klepke
Sinds het vorige verslag is er het nodige veranderd binnen Souburg 1. Na een kwart eeuw trouwe dienst besloot Roeland zijn functie als teamleider neer te leggen. Een beslissing die hij nam in de wetenschap dat er inmiddels een nieuwe generatie klaarstond om het stokje over te nemen. Vanaf dit seizoen vervul ik die rol. Daarnaast heeft Jeroen aangegeven dit jaar alleen als invaller beschikbaar te zijn, terwijl Rogier juist terugkeert in het basisteam.
Op papier steekt Dordrecht boven de rest uit. Met een gemiddelde van 2168 en twee nieuwe 2200-spelers zijn zij de uitgesproken favoriet. Daarachter volgt HWP Sas van Gent 2, dat met een selectie van zo’n dertig man nooit te voorspellen is. Vervolgens komt Souburg, waarna wij ons in een compacte middenmoot bevinden samen met Sliedrecht en Overschie. Paul Keres 4, De Raadsheer (het voormalige Rokado), Goes en Messemaker 1847 zitten daar net onder, maar binnen een marge van 50 ratingpunten. RSR Ivoren Toren lijkt het zwaar te krijgen, met een gemiddelde rating onder de 2000. Dit alles betekent dat we elke wedstrijd scherp moeten zijn, maar dat er zeker ook kansen liggen om mee te doen in de promotiestrijd.
De competitie begon voor ons meteen goed: een 5,5-2,5 overwinning op Sliedrecht. Vorig jaar gingen we tegen hen nog nipt onderuit (weliswaar met een verzwakte opstelling), maar dit keer namen we ruim revanche. Ik had vooraf wat geschoven in de opstelling: de spelers van de borden 3 en 4 wisselden met die van 5 en 6. Een klein tactisch experiment dat goed uitpakte, zeker omdat Sliedrecht grotendeels in ratingvolgorde ging zitten.
De partijen
Ricardo (bord 2, zwart): Mijn partij was als eerste afgelopen. Mijn tegenstander speelde solide, maar liet me stukje bij beetje meer grip krijgen. Een sterk paard op d4 leverde uiteindelijk materiaalwinst en een beslissend voordeel op. 1-0
Rogier (bord 8, zwart): Zijn partij verliep minder voorspoedig. Vanuit een wat passieve opening koos hij voor …f5, maar dit leverde vooral zwaktes op waar wit dankbaar gebruik van maakte. 1-1
Jos (bord 5, wit): In een stelling die aan een Konings-Indisch deed denken, brak zijn tegenstander eveneens met …f5. Jos profiteerde onmiddellijk met een krachtige aanval op de koningsvleugel en won een stuk, mede geholpen door de ernstige tijdnood van zijn tegenstander. 2-1
René (bord 1, wit): Speelde een originele openingsopzet, waarin beide spelers duidelijk weinig ervaring hadden. Met een aanzienlijk tijdvoordeel wist René nauwkeurig af te wikkelen naar een gunstig toreneindspel, dat hij bekwaam naar winst voerde. 3-1
Louis (bord 7, wit): Had het lastig. Zijn tegenstander kreeg een oprukkende pionnenmeerderheid op de damevleugel en die pionnen leken gevaarlijk dichtbij te komen. Toch hield Louis taai stand en neutraliseerde de dreigingen. Zoals de geallieerden in de Eerste Wereldoorlog hield hij het oprukkende leger nét buiten de deur. 3,5-1,5
Henrik (bord 3, wit): Onze superinvaller leverde een uitstekende partij af. Zijn tegenstander kwam een halfuur te laat. Zwart nam wel wat initiatief, maar koos rond de tijdscontrole verkeerd. Henrik kreeg daardoor een loper die prachtig samenwerkte met de dame. Het voordeel werd steeds groter en werd vakkundig omgezet in winst: 4,5-1,5
Robin (bord 6, zwart): Zat lang in een passieve stelling, maar wist zich knap los te wurmen. Daarna kwam er zelfs pionwinst en leek een overwinning binnen handbereik – de computer bevestigde dat later ook. Maar achter het bord was het allemaal erg lastig te berekenen, mede omdat wit nog tegenspel had. Uiteindelijk claimde zijn tegenstander terecht driemaal dezelfde stelling. 5-2
Robin eenzaam en alleen in een gewonnen eindspel.
Roeland (bord 4, zwart): Eindigde in een theoretisch remise-eindspel (loper + drie pionnen tegen toren + twee pionnen). Hoewel wit nog lang doorspeelde, was voor iedereen duidelijk dat remise de enige uitslag kon zijn. Pas na de verplichte 50 zetten werd dit officieel vastgesteld. 5,5-2,5
Henrik en Roeland (beiden rechts) in actie.
Met deze overwinning openen we het seizoen uitstekend. Na afloop sloten we de dag gezamenlijk af in een Pakistaans-Indiaas restaurant in Dordrecht, dit keer met een buffet in plaats van à la carte.
Op 4 oktober ontvangen we RSR Ivoren Toren. Een tegenstander die op papier verzwakt oogt, maar waartegen we ons geen misstap kunnen veroorloven.